«Αφού στον Πρίνο -που είναι το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα που γίνεται εξόρυξη πετρελαίου- όλα πάνε τόσο καλά, τότε γιατί μας ζαλίζετε για τις εξορύξεις στο Ιόνιο και στο Λιβυκό πέλαγος;»
Όπως γνωρίζουν πολύ καλά οι πετρελαϊκές εταιρείες και το σινάφι τους, μία εξόρυξη σε βάθος 30-50 μέτρων (Πρίνος-Καβάλα) δεν έχει καμία σχέση ως προς τον τύπο της εξέδρας, το βαθμό δυσκολίας, το οικονομικό κόστος και τον κίνδυνο ατυχήματος που παρουσιάζει μια εξόρυξη σε θαλάσσια βάθη χιλιάδων μέτρων (όπως είναι τα νερά του Ιονίου και της Κρήτης).
Επίσης, όσο μεγαλώνει το βάθος της θάλασσας τόσο μειώνεται η δυνατότητα έγκαιρης παρέμβασης στην περίπτωση διαρροής. Για παράδειγμα, στον Κόλπο του Μεξικού, έπειτα από το ατύχημα στο Deepwater Horizon (βάθος 1500μ) χρειάστηκαν πέντε μήνες για να σταματήσει η διαρροή πετρελαίου.
Είναι λοιπόν τελείως άτοπο και παραπλανητικό, στη συζήτηση για τις εξορύξεις σε Ιόνιο και Κρήτη να προβάλλεται ο Πρίνος με βάθος 30-50 μέτρων ως παράδειγμα «ασφαλούς» πετρελαϊκής δραστηριότητας, όταν τα βάθη στις εν λόγω περιοχές ξεπερνούν τα 3000 μέτρα (το Φρέαρ Οινουσσών, με βάθος πάνω από 5000 μέτρα, είναι το βαθύτερο σημείο στη Μεσόγειο θάλασσα).
Πόσο ασφαλής είναι όμως η εξόρυξη πετρελαίου στον Πρίνο; Ποιες είναι οι επιπτώσεις των εξορύξεων στο θαλάσσιο περιβάλλον, στον υδροφόρο ορίζοντα, στη δημόσια υγεία;
Οι πετρελαιάδες κάθε τόσο μας λένε τι καλά που πάνε όλα εκεί.
Είναι έτσι; Είναι όλα τόσο καλά στον Πρίνο με τα ρηχά νερά, τις υπερ-ασφαλείς εγκαταστάσεις και τις υπερ-αυστηρές νομοθεσίες;
Στην πραγματικότητα δεν έχουμε ιδέα.
Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε από τη WWF ότι καμία υπηρεσία δεν κάνει τους -υποχρεωτικούς από την περιβαλλοντική νομοθεσία- ετήσιους ελέγχους. Μάλιστα, η ίδια η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων δηλώνει τα τελευταία δυο χρόνια στην Κομισιόν μηδενικούς ελέγχους στη συγκεκριμένη εγκατάσταση. (...)
Επιπλέον, οι περιφερειακές υπηρεσίες δεν έχουν διενεργήσει κανέναν περιβαλλοντικό έλεγχο την τελευταία πενταετία ενώ από τους επιθεωρητές περιβάλλοντος έγινε μόνο μια επιθεώρηση, το 2016. Από τον μοναδικό αυτό έλεγχο προέκυψαν ευρήματα και η ελεγχόμενη εταιρεία κλήθηκε σε απολογία, όμως το πόρισμα παραμένει απόρρητο, καθώς εκκρεμεί η διαδικασία σύνταξης της πράξης βεβαίωσης παράβασης.
Πέρα από αυτό το περιστατικό που προέκυψε -από τον έναν και μοναδικό έλεγχο της τελευταίας πενταετίας-, κανένας δεν γνωρίζει πραγματικά εάν εκδηλώνονται, για παράδειγμα, μικρής ή μεσαίας κλίμακας διαρροές, από τις οποίες προκαλείται σωρευτική ρύπανση με επιπτώσεις στο περιβάλλον και όχι μόνο.
Το σχετικό άρθρο:
